ನೋವಿಗಿಷ್ಟು, ನಲಿವಿಗಿಷ್ಟು,
ನೆನೆದ ನೆತ್ತರಿಗಿಷ್ಟು,
ಕರಗಿದ ಕಣ್ಣಿರಿಗೂ ಇಷ್ಟು ಬರಹ...!
ನೆನೆದ ನೆತ್ತರಿಗಿಷ್ಟು,
ಕರಗಿದ ಕಣ್ಣಿರಿಗೂ ಇಷ್ಟು ಬರಹ...!
ಮಾತು ಮರೆತು, ಭಾವ ಬರೆದು,
ಏಕಾಂತದಿ ಎದ್ದು,
ಬಸಿಯಬೇಕಿದೆ ಮನದ ಬೇಗುದಿ...!
ಸತ್ತ ಸಂಬಂಧಗಳ ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲಿ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನಡೆದವನು ನಾನು! ಚುಚ್ಚಿ, ಚಿವುಟಿ, ಮನ ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸಿದ್ದು ಇವರೇ ಅಲ್ಲವೇನು!
No comments:
Post a Comment